در نیمه تاریک کسوف

بدینسان ما دو پنجره ای رو در روی همیم. از این جا میشود به هم نگاه کنیم، ترانه های مان را با هم بخوانیم، پای صحبت همدیگر بنشینیم و اندوه های مشترک خود را با هم تقسیم کنیم. تکنولوژی ما را به همسایگی فرا خوانده است و کم کم باید باور کرد که زندگی همسایگی است. خوش به حال من و تو اگر همسایه های پر خاطره ای هم باشیم، که بی تردید خواهیم بود. در این خانه چیزی نیست و اگر هست فقط حضور زلال توست. من عاشق فردای عاشقانه و پر ترانه ام از تو هم دعوت می کنم با هم باشیم.(سایت داود سرخوش)

پس بیایم در این دنیای مجازی فقط حرفهای خوب نزنیم و جملات زیبا درست نکنیم ، بلکه بیایم بر حرفهایمان جامه عمل بپوشانیم